Twee keer per dag een volledig menu eten, dag in dag uit. Jarenlang. Het kan niet anders dan dat je ooit wel eens slecht reageert op wat je krijgt voorgeschoteld op restaurant. Gelukkig is dat een zeer grote uitzondering. In mijn carrière als inspecteur ben ik maar drie keer echt ziek geweest na een lunch of diner. Ik zal bijvoorbeeld nooit vergeten hoe een iets te chemische truffelolie mij heel de nacht aan het toilet gekluisterd hield. Les risques du métier, veronderstel ik.
Ik kan me ook zeer goed herinneren hoe ik eens door de mazen van het net ben geglipt. Ik heb altijd de goede reflex gehad om bij twijfel niet te proeven van het ingrediënt dat ik er verdacht zag uitzien of niet koosjer rook. Al had ik helemaal geen scherpe reflex nodig toen ik eens een restaurant ging uittesten in Durbuy. Het was in een zaak die niet in de Gids stond en er ook nooit in zou komen.
Waarom? Zodra de patron mijn voorgerecht aan tafel bracht, vloog een hele zwerm vliegjes razendsnel naar mijn eten. Ik wist niet wat ik zag! Dit ging ik echt niet opeten. Daarom veinsde ik dat ik mijn pilletjes in het hotel was vergeten – ik kon zogezegd echt niet zonder – en maakte ik me zo snel ik kon uit de voeten.
Het leven van een MICHELIN inspecteur is zeker niet altijd glitter en glamour. Daar mag u zeker van zijn. Maar of deze slechte ervaring betekende dat ik die avond met honger naar bed ging? Helemaal niet. Ik stapte gewoon een ander restaurant van mijn lijstje binnen en ging dat uittesten. Gelukkig zonder een invasie vliegen deze keer.
Foto: bij Clos des Récollets eet je wél heel lekker ©O. Pirard
