2006 was een scharnierjaar voor de MICHELIN Gids. De internationalisering werd in die periode verder ontwikkeld met de lancering van gidsen in de Verenigde Staten en vervolgens in Azië. Een beslissing die absoluut noodzakelijk was. Het was op dat moment pompen of verzuipen voor ons. De verkoop van de gidsen liep overal buiten Frankrijk terug. We moesten digitaliseren en mondialiseren. Tot dan toe bestond de gids uit verschillende eilandjes. Elk land volgde uiteraard dezelfde lijn, maar had ook wel zijn eigenheden.
De wereld is kleiner geworden en dat geldt ook voor de MICHELIN inspecteurs. Vandaag staan collega’s uit alle hoeken van de wereld regelmatig met elkaar in contact. Een inspecteur is nu dertig à veertig procent van zijn werktijd in het buitenland. Van Hongkong tot Izmir en Chicago. Dat was een echte cultuuromslag.
Ik durf te zeggen dat onze selectie vandaag overal gelijk is. Uiteraard heeft elk land en elke cultuur zijn identiteit, maar het niveau van één, twee of drie sterren is wereldwijd gelijk. Er is een echte kruisbestuiving tussen de inspecteurs die enorm verrijkend is. Ik zal bijvoorbeeld nooit vergeten hoe ik in Dubai vegan ging eten bij avatara, een Indisch restaurant. 14 gangen waarvan ik vaak niet wist wat ik zat te eten omdat de bediening niet zo goed Engels sprak. Ik ging er met twijfels heen, maar stapte zeer enthousiast buiten. Flabbergasted. Het was zo lekker!
We zijn met de Gids de juiste weg ingeslagen. Het heeft ons als selectie nóg sterker gemaakt en heeft ook gevolgen voor de wereldwijde gastronomie. Elk jaar doen we nieuwe bestemmingen aan en je merkt snel de invloed van die nieuwe selecties. Neem nu Kroatië, waar we aanvankelijk één ster hadden en er ondertussen meer dan tien zijn. Dat geldt ook voor Slovenië, voor Turkije. Noem maar op. Overal waar we gaan, zijn er chefs die zich willen onderscheiden en zichzelf gaan ontwikkelen. Maak je morgen een gids in Ethiopië, dan vind je daar binnen afzienbare tijd een ster. Daar ben ik zeker van. De culinaire wereld is vandaag kleiner dan ooit, en dat zorgt ook voor verrassingen bij een inspecteur.
Volgende week: roepen en luisteren