21 november 2025
Delen
Hoe is de overname gebeurd?
“We kregen via via te horen dat de vorige eigenaar open stond voor een verkoop. Dat is een trein die maar een keer voorbij komt. Dit is een iconisch bedrijf dat gekend is tot in Amsterdam. Een leuke zaak waar je niet hoeft te reserveren en iedereen gewoon samenzit. Je wordt bij elkaar aan tafel geschoven en krijgt vaak een connectie met andere gasten. Samen aperitieven, lekker eten en vervolgens nog wat naborrelen. Dat wordt zeker geapprecieerd in een tijd waarin mobieltjes en sociale media alomtegenwoordig zijn. Die sfeer hebben we uiteraard behouden, en we hebben de service en het eten een upgrade gegeven.”
Waar staat jullie keuken voor?
“We hebben een Franse Maastrichtse keuken. Denk aan een videe met kippenragout, zoals we vol-au-vent hier noemen. Of nog een klassiek bereide zeetong. Ook onze garnaalkroketten krijgen veel complimenten. Hier en daar wordt er wel eens met een oosters kruid gewerkt, maar we houden het toch vooral traditioneel.”
Wat is het idee achter Café Sjiek?
“Naast het behoud van die leuke sfeer en gezelligheid is het belangrijkste nu het niveau in de keuken vast te houden. Er is al een hele omslag gebeurd ten opzichte van vroeger. Of het nu gaat over de bouillons die we zelf trekken, de kroketten die we met de hand maken of het roomijs dat we zelf draaien: er wordt meer gekookt dan vroeger. We werken ook met producten uit het seizoen om nieuwe gerechten als weeksuggestie aan te bieden. In het najaar kan dat bijvoorbeeld een volledige hazenrug zijn met spruitjes, spek, puree en een stoofpeertje. Dat soort gerechten wordt hier zeker niet op elke straathoek geserveerd.”
“We plannen ook nog wel aanpassingen aan de keuken, het terras en het meubilair. Maar dat is toekomstmuziek. Eerst is die standvastigheid ons doel.”
November 2025: ontdek nu de nieuwe hotels in de MICHELIN Gids selectie
Aan welke prijzen mogen de gasten zich verwachten?
“De gemiddelde besteding voor drie gangen, drank inbegrepen, ligt rond de zeventig à tachtig euro. We werken volledig à la carte, zowel ’s middags als ’s avonds. Je merkt dat gasten het belangrijk vinden om te kunnen kiezen. Dat werkt heel goed.”
Hoe benaderen jullie producten en de keuken in het algemeen?
“We proberen zoveel mogelijk met lokale leveranciers te werken. Dat gaat dan bijvoorbeeld om grotchampignons uit Kanne, forel uit de Voerstreek, bloedworst van slagerij Franssen en Limburgs lam. Ook voor onze wijnen zoeken we in de regio. Het is nu wel zo dat we, omdat we zoveel volume draaien, niet alleen afhankelijk kunnen zijn van lokaal. We moeten dus ook wel verder gaan kijken.”
Hoe ontwikkel je een menu dat zowel interessant is als een goede prijs-kwaliteitverhouding biedt?
“Het is een uitdaging als producten niet betaalbaar meer zijn en je alternatieven moet zoeken om kwaliteit te blijven bieden. Je moet creatief omgaan met de seizoenen. Is een vis op een bepaald moment niet goed verkrijgbaar, dan zoeken we naar andere mogelijkheden. Als het een oorlog niet is, dan worden er wel ergens regels aangescherpt waardoor je alweer moet gaan zoeken. Ik ga met mijn vriendin graag uit eten en daar kom je in aanraking met andere smaken van collega’s, waar je zelf wat mee kan. Ik vind het ook nodig om wakker te blijven als chef.”
Welke initiatieven neemt u om verspilling tegen te gaan?
“In de keuken gaan we alles zoveel mogelijk verwerken. Het voordeel van twee zaken (Wouter Houten is ook eigenaar van Prix de Rome in Maastricht, red.) is dat je producten voor verschillende bereidingen kunt gebruiken. Gebruiken we langoustinestaarten in Prix de Rome, dan gaan de koppen naar Café Sjiek voor de garnaalkroketten. Verder zijn we ook bezig met de verduurzaming van onze panden. Zoveel mogelijk automatiseren bijvoorbeeld om verlichting en verwarming efficiënt in te zetten. Dat zijn zaken waar we zeker mee bezig zijn.”
