Het grote publiek kent hem als het ‘Michelin mannetje’, het mollige figuurtje dat het merk MICHELIN al sinds 1898 voorstelt. Al is zijn echte naam eigenlijk Bibendum, of nog ‘Bib’. Hij beschikt zelfs over een eigen categorie restaurants die een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding aanbieden: de Bib Gourmand.
We delen hieronder graag enkele opmerkelijke feiten over Bibendum. Alvast een voorproefje: de inspiratie voor de tijdloze mascotte was een stapel banden op de Wereldtentoonstelling van Lyon, in 1894. “Kijk, als je armen toevoegt lijkt het op een mannetje,” had Édouard, de oprichter van het bedrijf, aan zijn broer André gezegd.
1. In de beginjaren was Bibendum helemaal verschillend.
De eerste Bibendum was een lichtjes beangstigend personage met de allures van een mummie. Hij werd in reclamecampagnes meestal afgebeeld met een glas in de hand, vergezeld van de slogan “Nunc est Bibendum”. Deze Latijnse uitspraak betekent zoveel als: “Nu moet gedronken worden”. Zijn glas was gevuld met nagels en glasscherven om de sterkte en resistentie te bewijzen van Michelin-banden.
2. Zoals iedereen heeft hij meerdere levens gehad.
In het begin werd hij afgebeeld als een gladiator, een bokser, een vaardige stijldanser in Italië, en zelfs een rokkenjager die van het leven genoot, met een voorliefde voor bier en sigaren (met als doel de hogere klassen te bereiken die de middelen hadden om een auto te kopen).
Tijdens de jaren 1920 werd hij wat zachter, met een meer verfijnd en familiaal karakter. Hij dronk en rook niet meer, en begon ook te sporten (je ziet hem in verschillende commercials lopen en fietsen terwijl hij banden als frisbees wegsmijt), waardoor hij slanker en sportiever werd. Een affiche van begin jaren 1900 beeldt een scène af waarin hij een familie helpt met het wisselen van een platte band door hen de mooiste band van zijn lichaam aan te bieden, waardoor de blauwe lucht verscheen doorheen zijn abdomen …
3. Bibendum is wit omdat banden niet gekleurd waren in 1912.
Voor 1912 waren banden grijs-wit of licht beige. Zwarte koolstof werd later toegevoegd aan de mengeling van het rubber voor de houdbaarheid en de resistentie.
4. Hij bezit een witte hond die al even rond is als hem.
Bibendum heeft een viervoetige compagnon gekozen die op hem lijkt, naar aanleiding van recente Amerikaanse animatiefilms. Hij noemt Bubbles en, zoals vele turbulente pups overkomt, is hij tijdens een onweer weggelopen, waarna Bibendum hem moest gaan zoeken in het bos …
5. Hij is niet zo spraakzaam.
De eerste (en enige) gesproken rol van Bibendum dateert van december 1898, tijdens het wielersalon in Parijs: André Michelin had gevraagd dat een grote kartonnen pop, met zijn beeltenis, geïnstalleerd zou worden aan de stand van Michelin. Een acteur gehurkt achter de pop bracht hem tot leven met humor. Volgens historische archieven had André gevraagd naar een welbespraakte persoon, met gevoel voor humor, maar zonder vulgariteit. Het spektakel zou een grote menigte aangetrokken hebben, waardoor duw- en trekwerk ontstond en de politie ingeroepen moest worden om de gemoederen te bedaren.
Vanaf de jaren 2000, toen reclamecampagnes met Bibendum alomtegenwoordig waren, besloot hij stil te blijven. Het ging om een bewuste keuze van het reclamebureau Campbell-Ewald. “Zijn stilzwijgen is een artistieke keuze … Het is een sterk en stil personage,” verklaarde creatief directeur John Stewart.
6. Het is een echte media-persoonlijkheid.
Toen MICHELIN in 1907 een Italiaans toeristisch tijdschrift lanceerde, kreeg Bibendum regelmatig een rubriek waarin hij zijn gedachten mocht delen. In een artikel sprak hij over een Bal des Nations waaraan hij had deelgenomen, en prees daarin dames die diverse culturen vertegenwoordigden, met een bijzondere voorliefde voor Italië. “Oh jij, sublieme Madonna, afkomstig van Rome, aanvaard mijn hommages, jij wiens ogen blinken door de schoonheid van de renaissance.”
De toon was soms ook scherper. In een uittreksel van zijn schrijfsels praat Bibendum onomwonden van de verwoestende impact van zijn sociale veroveringen op zijn concurrenten, waarin hij ze kwalificeerde als “pretendenten met lijkbleke gezichten en verstijfde glimlachen, levende symbolen van een gebroken illusie.”
Recenter verscheen Bibendum in de Engelse versie van het stripverhaal Asterix als verkoper van wielen voor karren. Hij heeft ook de hoofdrol gespeeld in Logorama, een Franse animatiefilm van 16 minuten die in 2010 een Oscar kreeg.
7. Hij is zo populair dat men zelfs meubels naar zijn beeld heeft bedacht.
De ontwerpster Eileen Gray heeft in de jaren 1900 een knusse zetel ontworpen die ze “fauteuil Bibendum” noemde. Vandaag wordt de zetel nog aanzien als een van de meest originele meubilairdesigns van de twintigste eeuw.
8. Een Londens restaurant ter ere van hem.
Het project werd ingehuldigd in 1986 in de Londense Fulhamwijk en ontstond uit de vereniging van de bekende Britse restaurateurs Sir Terence Conran en Lord Paul Hamlyn. De twee mannen kochten de lokalen van het Michelin House, een art-decogebouw dat speciaal is ontwerpen om de zetel van MICHELIN te ontvangen. Het bedrijf was er van 1911 tot 1985 gevestigd, tot het verhuisde.
Vandaag noemt het restaurant Claude Bosi at Bibendum, met de Franse chef Claude Bosi aan het roer. Het restaurant laat de erfenis van het Michelin mannetje voortleven. De façade was aanvankelijk een ruimte waar de automobilisten op doorreis hun banden konden laten vervangen. Vandaag worden de gasten van het restaurant ontvangen op dezelfde mozaïeken vloeren waarop Bibendum een glas vasthoudt dat is gevuld met bouten, moeren en andere gevaren. Op de prachtige glasramen wordt hij afgebeeld als bokser en sigaar rokende fietser.
